In mijn herinnering zitten er zelfborgende moeren op de bouten die door de busjes heengaan. Het is wel de bedoeling dat de triangels op en neer gaan bij het inveren en uitveren. Het is niet de bedoeling dat deze bouten fungeren als wrijvingsschokbrekers. In elk geval doe je er geod aan deze moeren pas 'vast' te draaien wanneer de auto met de wielen op de grond staat en je een paar keer flink op de neus van de auto geduwd hebt, zodat de rubber 'bushes' zich kunnen zetten en er niet verwrongen in vastgeklemd worden.
Hettoeval wil dat er net door een HTS-er werktuigbouwkunde uit de vorige eeuw een stukje over smering van trunnions is geschreven voor de Triumph Tribune:
Alle Heralds, Vitesses, Spitfires en GT6-en en de derivaten daarvan, hebben allemaal dezelfde voorwielophanging. Een fusee opgehangen -boven en onder- aan wishbones. (Een wishbone is het botje dat bij kippen aan de borstkas zit en een v-vorm heeft. Als twee personen ieder aan een uiteinde trekken zal het botje breken; diegene met het langste stuk mag dan een wens doen. Wishbone is dus een ‘wensbot’).
Deze V-vormige ophanging zit boven aan een kogelgewricht vast en rust onder in een bronzen bus; de trunnion. Aan het ondereinde van de fusee zit schroefdraad en de bronzen bus met schroefdraad, wordt er overheen geschroefd. Aan het boveneind zit nog een smeernippel en hier begint de ellende.
In het smeerschema, dat praktisch in alle handleidingen voorkomt, staat dat de trunnion met hypoïd olie gesmeerd moet worden (hypoïde, duidt op technische constructies met scheve vertanding, zoals in versnellingsbakken en differentieels).
In het betreffende smeerschema staat overduidelijk dat met hypoïd olie EP90 gesmeerd moet worden.

Waarom?
Het principe van de trunnion is gebaseerd op de schroefdraad met scheve vlakken om op te steunen. Het is dus absoluut geen systeem waarbij het onderste deel op de bodem rust en daarop draait (taats).
Uiteraard ontstaat op de scheve vlakken van de schroefdraad wrijving en dat wordt dus tegengegaan met olie. Specifiek hypoïd olie want die is erop gemaakt om aan de schroefvlakken te blijven kleven (viscositeit) en vanwege de onsamendrukbaarheid van vloeistoffen, de twee raakvlakken van elkaar gescheiden te houden.
In principe dus hetzelfde als bij de smering van de glijlagers om onze krukassen. Alleen daar wordt de olie meegenomen door de spleetwerking tussen as en lager (ruwheid van het materiaal) en de grote druk van de smeeroliepomp.
De trunnion heeft geen smeeroliepomp, maar er moet wel degelijk gesmeerd worden, zoals bij alle onderdelen met scheve vertandingen. Dit smeren gaat heel vernuftig in zijn werk.
De bronzen bus (trunnion) moet bij het monteren, aan het eind, altijd een hele slag terug gedraaid worden. Daardoor ontstaat onderin een reservoir met olie en telkens als de fusee gedraaid wordt (bij het sturen) wordt er olie naar boven geperst. Simpel.

Er zijn nog steeds betweters, die volhouden, dat vet ook goed is. Deze mensen geven overduidelijk aan geen verstand te hebben van Tribologie (de leer van Smering, Wrijving en Slijtage) en zullen veelal als argument aanvoeren, dat er toch een VETNIPPEL op zit. Nee dus, het is een smeernippel.

Wat gebeurt er als er vet wordt gebruikt?
Gebruik je vet, dat wordt tussen de vlakken weggeperst en wordt ook niet weer naar boven gepompt.
Het gevolg is grote wrijving op de schroefvlakken en op een geven moment kan er een wrijvingslas ontstaan.
De fusee (al lange tijd aan deze mishandeling blootgesteld) zit vast en breekt af. Veelal een brosse breuk en meestal is er op een klein gedeelte scheurinitiatie te zien. Veelal gebeurt dit bij lagere temperaturen (staal wordt bij koude brosser) en veelal ook bij sterk draaien en gelukkig niet bij normale stuurcorrecties bij hoge snelheden.
Hoe kan je zien of de trunnion met vet gesmeerd is? Eenvoudigweg de smeernippel losdraaien en aan de binnenzijde zie je meteen of er vet of olie is gebruikt.
Het breken van de trunnion is mij zelf overkomen, toen ik de tweede-handse auto, die ik pas kort bezat, op een koude winterdag heel kort door de bocht wilde draaien. KRAK!
En geloof me nou. Ik heb echt gelijk!

Hallo Fournier,

Dankjewel, daar kon ik weer wat mee. Ik heb de Spit met flink wat ruimte op de moeren van de trunnion en de voorvering op de grond gezet. Nadat ik de neus een flink aantal keren heb ingedrukt heb ik alles weer aangedraaid. Dit voelt als de meest logische manier om benodigde ruimte te verwerven. Ik heb er vertrouwen in voor het komende weekendritje (met hardtop).

Groeten, Martijn

Hier ook nog een handig linkje naar de trunions: http://www.restaureerjetriumphspitfir...

Grt,

Gerald

Baste Fournier,

Complimenten over het verhaal over de smering van de trunnions.

ik heb het geluk dat mijn laatst gekocht Spitfire 1500 is voorzien van trunnions smering met Hypoïd olie en geen vet.

Dit word geregeld door een 15 cm lang doorzichtig slang gemonteerd op de smeernippel waarin de olie wordt geplaatst. 

Ik vraag mij het volgende af: Moet ik ervoor zorgen dat die slangen altijd met olie gevuld worden en hoe kan die olie naar de trunnions lopen terwijl de nippels dicht (vast) zitten?

graag ophelderen,

met vriendelijke groet,

Van Wim Fournier:

Sam, elke keer dat je voor een rit of bij gelegenheid van een beurt de motorkap omhoog doet om een en ander te controleren -zoals de stand van de olie in de nek van de carburateurs, bijvoorbeeld- draai je ook even de beide nippels op de trunnions een slagje los zodat de olie uit de doorzichtige slangetjes kan toevloeien. Om het toevloeien te vergemakkelijken krik je de voorwielen even van de grond en draai je het stuur een paar slagen heen en weer, waardoor de ruimte onderin de schroefdraad dus even 'pompt' zoals in het verhaal van de HTS-er beschreven.  Daarna vul je de slangetjes weer bij tot bovenin, zodat er volgende keer een voorraadje olie beschikbaar is en er geen lucht toetreedt als je de nippels open draait. Nippeltjes weer dicht en rijden maar!'

@a-herman

hartelijk dank voor de toelichting. 
Dat is dus een regelmatig klus. Tot op heden merk ik dat het olie niveau in de slangen daalt zonder de nippels los te draaien. En er is geen lekkage onderaan de slangen. De vorige eigenaar die de auto had gerestaureerd zei dat de olie toch door de nippels loopt zonder deze los te draaien!!.

ik wil het niet nalaten op te merken dat mijn vorige Spitfire 1500/ 1975 had deze voorziening niet. In 17 jaar eigenschap heb ik de trunnions misschien 5 keer doorgesmeerd met vet zonder nadelige gevolgen.

met vriendelijke groeten.